Detachering!? Dat is toch veel te duur!?

dinsdag 29 juni, Zo Zorg Roermond

Detachering!? Dat is toch veel te duur!?

Inmiddels lopen wij al een tijd mee in de wereld van zowel zorg als recruitment. Net als in veel sectoren in Nederland wordt in de zorg steeds vaker gewerkt met het hele scala aan dienstverleners op het gebied van flexibele arbeid. Uitzendbureaus, detacheerders, ZZP-ers en werving- en selectiebureaus schieten als paddenstoelen uit de grond. Hoewel de dienstverlening tussen de diverse bureaus sterk verschilt, worden ze op de werkvloer en soms in het management, steevast allemaal ZZP-ers genoemd. Naast dit misverstand is de algehele opinie dat deze dienstverlening erg duur is. Echter, er zit een groot verschil in de service, het risico en vooral de kostprijsberekening van een uitzendkracht in vergelijking met een ZZP-er of een Zo Zorger. Daarnaast heersen er veel misverstanden over het verschil in kosten tussen vast en ingehuurd personeel.

Het meest voorkomende misverstand is het vergelijken van een bruto-uurloon uit de CAO met het uurtarief van een ingehuurde medewerker. Natuurlijk oogt dit verschil groot, maar een interne medewerker kost veel meer dan enkel het brutoloon. Helaas is de echte kostprijs van een medewerker voor veel managers niet inzichtelijk in hun plannings- of financiële software. Los van een scala aan indirecte kosten komen hier de werkgeverskosten zoals pensioen en andere sociale premies uit het werkgeversdeel bij. De indirecte kosten zoals verzekeringen en administratieve verwerking komen hier nog bovenop. In de sector is het gebruikelijk om een vuistregel te hanteren om de kostprijs van een werknemer uit te rekenen. Dit doet men door het brutoloon te vermenigvuldigen met 1.8. Een van onze partners uit de VVT heeft ooit een volledige kostprijs per uur van een HBO Verpleegkundige berekend en dit met ons gedeeld. Een transparante kostprijs draagt bij aan ons partnerschap. Deze HBO-er had voor zijn werkgever een kostprijs van € 38,50 per uur, terwijl haar bruto uurloon slechts € 21,35 (FWG 50.5) bedroeg. Dit komt overeen met de berekening (bruto uurloon x 1.8 = kostprijs) als de medewerker in de CAO VVT zit met de  bijbehorende voordelen als pensioen etc, dus niet als een medewerker bijvoorbeeld in de ABU CAO zit (zoals een uitzendkracht). Als je deze € 38,50 vergelijkt met het uurtarief van de ingehuurde kracht is het verschil  niet meer zo groot. En dan hebben we het nog niet gehad voor de belangrijkste beïnvloeder van de kostprijs: RISICO.

Risico’s

Los van de vaste steeds terugkerende kostprijs zijn er een aantal risico’s die de kostprijs voor een werkgever sterk kunnen verhogen. Nummer 1, de meest zichtbare: het ziekteverzuim. In de VVT in 2020 was dit 8,5%. Wij kennen genoeg werkgevers waar dit zelfs hoger lag. Je moet de kostprijs dus verhogen met 8,5%. Het kost de werkgever inmiddels al € 41,77 per uur om deze interne medewerker in dienst te houden. Het verschil met de kosten van een inhuurkracht wordt nog kleiner als je het risico op verloop en de kosten van vervanging mee rekent. Volgens een onderzoek van Heather Boushey en Sarah Jane Glynn verbonden aan Harvard University kost het 20% van een jaarsalaris om een medewerker te vervangen. Denk hierbij aan kosten voor recruitment en interne organisatie. Het uurtarief komt inmiddels op € 49,47 per uur.

Bij Zo Zorg werd deze medewerker gedetacheerd voor € 45 per uur. Hierbij loopt de werkgever met een lagere kostprijs minder risico. Iedere financieel analist zou dit een verstandige keuze vinden. Dit is alleen verstandig als je de kans krijgt om je investering (de ingehuurde medewerker) ‘te verzilveren’. Dit doe je door de ingehuurde medewerker uiteindelijk rechtstreeks in dienst te nemen. Bij Zo Zorg is dit het uitgangspunt van iedere detachering. Zonder risico op ziekteverzuim en met de mogelijkheid tot kosteloze vervanging als de medewerker niet geschikt blijkt.

Uit landelijk onderzoek van Regioplus “Uitstroomonderzoek Zorg & Welzijn” blijkt dat 39% van de werknemers binnen 2 jaar zijn werkgever alweer verlaat. Bij Zo Zorg weten we dit te voorkomen door via detachering iemand kennis te laten maken. Beide partijen maken dus bewuster de keuze om langer in dienst te blijven.

Takken van sport

Bovenstaande principes gelden alleen bij werkgevers die de CAO VVT hanteren en niet zoals bij uitzendbureaus en detacheerders die de ABU CAO hanteren. Hier is de kostprijs voor de dienstverlening een stuk lager terwijl ze dezelfde of een hogere verkoopprijs hanteren; een hogere marge dus. Hier komt nog bij dat verzilveren van je investering zelden mogelijk is door de korte contracten en overdreven concurrentie- en relatiebedingen, aangevuld met overname fee’s.

Bij ZZP-ers is er al helemaal geen sprake van verzilveren van je investering. Een ZZP-er komt zelden tot nooit in dienst van de opdrachtgever. Daarnaast is het financiële risico voor de opdrachtgever hier nog groter. Dit komt met name door de wet DBA en de ketenaansprakelijkheid die een enorm fiscaal en financieel risico voor de opdrachtgever met zich meebrengt. Als opdrachtgever kun je namelijk aansprakelijk worden gesteld voor niet betaalde belasting door de ZZP-er. Een risico dat je onmogelijk kan controleren of beheersen. Bij Zo Zorg werken we niet met ZZP-ers en worden we 2 maal per jaar NEN-gecertificeerd om dit risico voor de opdrachtgever volledig weg te nemen.

Conclusie

Een medewerker in dienst nemen via detachering onder de CAO VVT, met de mogelijkheid tot kosteloze overname, is uiteindelijke goedkoper dan het inhuren van een ZZP-er of een uitzendkracht. In veel gevallen is het zelfs goedkoper dan het interne, eigen personeel. Risico’s zijn er nauwelijks. Wij geloven er bij Zo Zorg in dat als je medewerkers inhuurt voordat je hem/haar in dienst neemt, beide partijen bewuster een keuze maken en de medeweker langer en gelukkiger in dienst  blijft.

Buiten het financiële stuk bieden we natuurlijk uitstekende begeleiding. Bart heeft hier een uitgebreid stuk over geschreven.